Na początku lat 60. amerykańska biolog Jean Mill krzyżowanie kotów domowych z dzikimi kotami i z zamiarem uzyskania kota podobnego do lamparta ściach kota domowego. Stosując jednorazowe ia z amerykańskimi kotami krótkowłosymi abisyńskimi, szystkim egipskim mau, uzyskała na początku lat 80. odne uwagi wyniki. Typowy lamparci wzór na futrze tym największym problemem hodowlanym. pierwszego jak również drugiego pokolenia (F1 i F2) ło po swoim bengalskim ojcu (Felis bengalensis) tyle kteru kota dzikiego, że nie można go było oddać w świadczonych hodowców. Dopiero w trzecim i okoleniu zwierzęta straciły trochę ze swej ci i agresywności w stosunku do ludzi i nadawały się i. Krytycy nowej rasy, która jeszcze nie jest uznana stkie organizacje hodowców, stanowczo kwestionują ie kota bengalskiego od dzikiego Felis bengalensis, , że został on przez uwydatnianie pewnych cech a dzikiego". Jean Mill także otwarcie przyznaje, że oleń F1 i F2 były bezpłodne. Tylko dzięki samicom początkowo zapewnić trwałość przekazywania cech k krytycy energicznie to podważają. Niczego to jednak w urodzie i elegancji ruchu przedstawicieli tej rasy; koty tej rasy są bardzo drogie. Kot bengalski - w Europie nazywany leopardetą - jest kotem typu orientalnego o wydłużonym ciele i sprężystej sylwetce. Pod względem budowy ciała przypomina jeszcze swoich dzikich przodków, jest duży i krzepki, co jednak nie znaczy, że musi nie masywnego lub ociężałego, a przy tym powinien e rozwinięte mięśnie. Żylaste, długie kończyny z i łapami są bardzo sprawne i świadczą o dużej o wykonywania skoków. Tylne kończyny są nieco przednie, co sprzyja ruchliwości i elegancji ruchów. y prawie już nie przypomina głowy dzikich przodków h, która była u nich skrajnie wąska i wysmukła. Głowa lskiego jest bardziej podobna do głowy kotów z domieszką cech kotów domowych; duże i wysoko szy dobrze harmonizują z tym fenotypem. ski ma futro ściśle przylegające do ciała, gęste i , z małą ilością podszycia. Futro młodych kotów do kania przez nie futra osobników dorosłych może ieco bardziej pluszowato. Urzekający jest rysunek sowej kotów tej rasy. Niezależnie od koloru go futra na całym ciele znajdują się nieregularnie one plamki mniej więcej jednakowej wielkości i wsze ułożone poziomo i o kształcie łańcuchów. Na również są cętki, które w dolnej części tylnych a przednich kończynach przechodzą w prążki. liczkach i szyi kterystyczne "M" pełniają rysunku go zwierzęcia. gosłupa biegnie ga, a obok niej oległe linie tej y. Na ogonie yraźnych kolorze oznak, stronie uszu nie knąć "odcisku kciuka". Białe plamy mogą ć na podbródku i piersi, brzuchu i wewnętrznej czyn oraz poduszeczka z wąsami. Oczy, nos i wargi są zeżone. U kotów cętkowanych tabby wzór rysunku być we wszystkich kolorach.