Standard wstępnie zaakceptowany przez ekspertów felinologicznych z WCF podczas seminarium w Moskwie poświęconego rodzimym, rasom kotów, które odbyło się w grudniu 1994 r. W seminarium wzięło udział kilkudziesięciu ekspertów z Rosji i kraj Wspólnoty Niepodległych Państw (dawne republiki ZSRR). Informacje o Thai Bobtailu pojawiają się bardzo rzadko i w zasadzie trudno ustalić, jakie organizacje hodowlane takie koty uznały jako odrębną rasę. Poniższe informacje odnalezione zostały w rosyjskich zasobach Internetu. Co więcej, analizując internetowe ogłoszenia o sprzedaży kotów można nawet ustalić w jakich miastach i akich hodowlach koty takie są rozmnażane... Thai Bobtail jest silnym kotem średniej wielkości, ale eleganckim w wyglądzie i sposobie poruszania się. Głowę ma średniej wielkośc formie skróconego klina. Cz płaskie, prosty nos średniej długości bez stopu i silny podbródek. Oczy okrągłe w różnych odcieniach koloru niebieskiego i szarego, ustawione są lekko skośnie. Uszy średniej wielkości szeroko rozstawione i z zaokrąglonymi końcami. Muskularny korpus nie powinien być kanciasty. No średniej wysokości, eleganckie. Stopy małe, okrągłe. Ogon nie może być dłuższy niż 1/3 długości ciała i powinien być poskręcan lub pozałamywany podobnie jak u Japońskich Bobtaili. Minimalna długość ogona określona została na 3 centymetry. Futerko krótkie, delikatne, przylegające do ciała z niewielkim podszerstkiem. Umaszczenie dopuszczalne jest we wszystkich odmianach barwnych typowych dla kotów kolorpointów. Wadami dyskwalifikującymi są: zbyt długi ogon, inne umaszcze i inny kolor oczu. Wadami są także: zbyt masywna, kanciasta sylwetka i okrągła gło Ogólne podobieństwo do rasy Toy Bobtail ale kot ten jest dużo większy. Prawdopodobnie obie rasy pochodzą z tej samej hodowli z Rostowa nad Donem, al żadna informacja tego wyraźnie nie potwierdza.