Już od dawna hodowcy kotów syjamskich prag wyhodować zgrabnego, wysmukłego kota typu syjamskiego b oznak, czyli jednobarwnego. Ponieważ skłonność do oznak jest dziedziczona recesywnie, z każdego krzyżowania kotów z oznakami z kotami jednobarwnymi zawsze rodzą się koty jednobarwne, zadanie wcale nie było takie trudne. Jednobarwnych kotów krótkowłosych brytyjskich i amerykańskich było pod dostatkiem w krajach, w których wyhodowano nową rasę, czyli w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Aby zachować typ kota wysmukłego, hodowcy musieli tylko od samego początku stosować krzyżowania wsteczne i już najpóźniej w trzecim pokoleniu uzyskali "jednobarwnego syjama". Mimo usilnych starań Angielki Pat Turner i Niemki Dagmar T w latach 50. i 60. o uznanie tej nowej rasy ze wszystkimi odmianami barwnymi, nastąpiło to przez FIFe dopiero w 197 na Wyspach Brytyjskich i w 1972 r. na kontynencie. Jedynym wyjątkiem był kot hawański, który pod inną nazwą został w A uznany już w 1958 r. Ma on wśród protoplastów kota rosyjski niebieskiego, gdyż hodowcy spodziewali się, że dzięki jego cechom dziedzicznym szybciej uzyskają wysmukłą budowę ci Orientalne koty krótkowłose są czystymi produktami hodowli Biorąc pod uwagę pochodzenie od syjamów i podobieństwo nich uznano, że najwłaściwsza będzie nazwa określająca pochodzenie rasy wyjściowej. Należy też zaznaczyć, że termin "jednobarwne" już od dawna nie odnosi się do wszystkich ko orientalnych, gdyż oprócz jednobarwnych istnieją również łac i tabby. Orientalne koty krótkowłose, pojętne i towarzyskieja syjamy, są jednak od nich spokojniejsze w zachowaniu, ich gł nie jest tak przenikliwy, a chęć dominowania nie tak zdecydowana. Ich potrzeba ruchu jest podobna jak u krewniaków z oznakami. Również koty orientalne potrzebują sporo miejsca do baraszkowania, robienia wrzawy, wspinani a także dużego zainteresowania właściciela. Najlepiej byłoby trzymać ich samotnie, aby łatwiej znosiły wielogodzinną nieobecność właściciela spowodowaną zajęciami zawodowy Właściwie pielęgnowane i żywione koty orientalne nie są zby wrażliwe na choroby, lubią korzystać z wybiegu i dobrze łowi zdobycz. W kocich związkach rodzinnych, pomijając drobne starcia, żyją bardzo zgodnie i zachowują zdrowy instynkt stad W wychowie młodych uczestniczą wszystkie osobniki grupy, nawet kocury opiekują się kociętami. Orientalnym kotom krótkowłosym przysparza wielu przyjaciół, oprócz miłego charakteru, elegancja i sprężystość ruchów. Ciało mają średn wielkości, wydłużone i wysmukłe. Mimo dobrego umięśnieni sylwetka robi wrażenie delikatnej i zwinnej. Długie i wysmukł kończyny, tylne nieco dłuższe niż przednie, wrażenie to jeszcz potęgują, podobnie jak długa i wąska szyja oraz ogon, który j cienki od nasady, długi i ostro zakończony. Łapy są zgrabne i owalne. Głowa kota orientalnego ma kształt podobny do głowy syjam Jest średniej wielkości i klinowata; nie może mieć zagłębienia nad poduszeczkami z wąsami, ani nie może robić wrażenia okrągłej. Pożądany jest kształt "kunowaty". Nos jest długi i prosty, pyszczek drobny, podbródek i szczęki normalnie zaznaczone. Oczy w kształcie migdałów są błyszczące, intensywnie zielone, różniące się od oczu syjamów. Jedwabiste i krótkie, delikatnie lśniące futro tych kotów różni od futra wszystkich innych ras, ponieważ jest sprężyste i ściśl przylega do ciała. Pluszowate futro jest niepożądane. Kolor f orientalnych kotów krótkowłosych podlega ścisłym kryteriom oceny. Koty jednobarwne, a więc hawański lub hebanowy, m mieć włosy od nasady do końców równomiernie zabarwione. Tabby muszą się odznaczać wyraźnym kontrastem między zasadniczą barwą futra a barwą jego rysunku, natomiast srebrzyste cieniowane - wyraźnie jasnym podszyciem odcinającym się od ciemnych końców włosów. U orientalnych kotów krótkowłosych, podobnie jak u syjamó zakradły się także wady dziedziczne, które można wyelimino tylko przez konsekwentną selekcję hodowlaną. Deformacje szczęk i karłowaty wzrost udało się - poza nielicznymi wyjątk - zlikwidować w hodowli, natomiast polidaktylia (nadliczbowo palców) i oligodaktylia (zmniejszona liczba palców) jeszcze si sporadycznie zdarzają, podobnie jak znane u syjamów deformacje oczu. Dlatego wybór kota rozpłodowego wymaga gruntownego przestudiowania ksiąg hodowlanych oraz dokładnej informacji o jakości linii hodowlanej. Orientalne koty krótkowłose dzielą się na cztery grupy barwn jednokolorowe (solids), różnobarwne bez prążków na włosac (bez tickingu) lub ciemniejszych końców włosów (bez tipping tabby oraz z ciemniejszymi końcami włosów (z tippingiem). Najstarszą i najbardziej znaną odmianą są koty jednobarwne.