Jest jedną z bardzo niewielu ras, które swego powst zawdzięczają manipulacjom hodowców. Kot europejski krótkowłosy, ca ignorowany do początku lat 70., został późno odkryty jako rasa nadają hodowli i wystawiennictwa. Dlatego hodowcy są dzisiaj w tym szczęśli że dysponują ogromną pulą genową. Pierwsze koty europejskie krótko przyjaciele kotów ze względu na ładne ubarwienie ich futra i jedynie k było zajęcie się nimi przez jakąś organizację hodowców, która by usyst rasę według odmian barwnych i ustaliła wzorzec fenotypu. W 1982 r. rasa została uznana przez FIFe, jednak do dzisiaj jest mało popularna w porównaniu ze swoim bardziej znanym krewniakiem-brytyjskim kotem krótkowłosym. Wzorzec został oparty na przeciętnym kocie domowym, z czego hodowcy są szczególnie dumni. Stoją bowiem u źródła hodowli tej rasy, a przecież niejeden udany kot hodowlany rozpoczynał swoją karierę w klasie nowicjuszy bez rodowodu po tym, gdy został odkryty jako naturalna piękność w jakiejś chłopskiej zagrodzie. Europejskiego kota krótkowłosego nie wolno krzyżować z kotami innych ras, co nielicznym jego hodowcom stwarza duże problemy, zwłaszcza że wiele związków hodowców traktuje europejskiego i brytyjskiego kota krótkowłosego jako jedną rasę. Europejski kot krótkowłosy ma ciało od średnich rozmiarów do dużych, kończyny niezbyt długie, mocne, z okrągłymi łapami, ogon u nasady gruby, cieniejący ku zaokrą końcowi. Klatka piersiowa powinna być dobrze rozwinięta i harmonizo okrągławą głową, która musi być trochę dłuższa niż szersza. Dobrze ro i podbródek uzupełniają zaokrąglone czoło: nos jest średnio szeroki i średniej wielkości, u góry lekko zaokrąglone, ich wysokość jest w przyb szerokości u nasady. Oczy są okrągłe, szeroko rozwarte i lekko skośnie Futro musi być krótkie, gęste i mocne oraz z połyskiem; gęste podszyci niepożądane. Kształt ciała i budowa kości kota europejskiego krótkowłosego są takie klasycznego kota europejskiego, jakiego dzisiaj jeszcze można spotkać zafałszowanym na obszarach wiejskich. Powstał bez programów z koja niekrewniaczym, uszlachetniony jedynie drogą selekcji, jest nie oszlifo diamentem, rasą dla znawców. W niektórych związkach hodowców - w wykluczenia pomylenia go z brytyjskim kotem krótkowłosym i uniknięc nazewnictwie - nazywa się go kotem celtyckim (Keltic shorthair). Ten sa stosuje się także dla brazylijskiej rasy Brazilian Shorthair.