Sfinksy, podobnie jak r natury. W latach 60. po raz pierwszy urodziły się w Kanadzie osobliwe, prawie bezwłose kocięta. Wzbudziły one zainteresowanie hodowców. którzy zapragnęli mieć tego rodzaju egzotyczne koty. We wczesnych latach 70. rozpoczęto w Holandii pierwsze programy hodowli nowej rasy. Scisła współpraca hodowców ze Stanów Zjednoczonych, Kanady i Holandii szybko poszerzyła początkowo niewielki materiał hodowlany. W ostatnim czasie wprowadza się do hodowli Sfinksów przede wszystkim europejskie lub amerykańskie koty krótkowłose, gdyż okazało się, że w dalszej perspektywie reksy wywierałyby ujemny wpływ z powo bywają uparte. Jeśli chodzi o pokarm i pomieszczenie, to przedstawiciele innych ras. Ich pożywieni utrzymać odpowiednią temperaturę ciała. Sfinksom ogrzewanych pomieszczeń oraz przebywania na słońcu. Mimo że ich skór niewyczuwalym meszkiem, wymagają one atmosferycznymi. Ciało mają średnich roz wykształconą klatką piersiową i silnie uwy jakby zawsze były najedzone. Sfinksy nie umięśnienie i mocna budowa kości spraw właściwe proporcje w stosunku do reszty nieco dłuższe od przednich. Zakończenie palcami, opuszki łap sfinksów są silniej ro że wyglądają jak nadmuchane. Głowa jest średniej wielkości o kształcie s zaokrągleniami. Rzucają się przy tym w oc wykształcona mordka z wyraźnie zaznacz średniej długości z silnym zagłębieniem u ustawione lekko skośnie i w dużej odległo brązowe jak orzechy laskowe. Uszy są duż otwarte. Powinny być osadzone nie za wy nieowłosione, zwłaszcza wewnątrz małżo Skóra sfinksów jest w dotyku ciepła. w nie stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, fałd na skórze, tym cenniejszy jest dla ho brzuchu są dopuszczalne. Większość sfink resztki. Sfinksy są bardzo płodne. Jako rasa stano z ich istnienia, natomiast krytycy z kręgu wszystkim argument, że ten "sztuczny tw Decydowanie się na hodowanie Sfinksa -gustu.