Reksy odznaczają się strukturą futra zmienioną skutek mutacji. Zamiast normalnego kociego futra, kładającego się z włosów okrywowych i podszycia, ają futro luźne, pofalowane, a przede wszystkim o ieńszych włosach. Koty z tak osobliwym futrem najdowały się w różnych regionach i dlatego z czasem owstały też trzy rożne rasy reksów, które nie są ze sobą spokrewnione. Tylko ajnowsza odmiana, zwana reksem pudelkiem, została stworzona w ramach pr odowlanego i wywodzi się od reksów dewońskich (Devon rex). Reksów kornw Cornish rex) nie można krzyżować z dewońskimi, gdyż w trakcie programów z rzyżowaniem wstecznym okazało się, że całe potomstwo rodzi się gładkowłos eksa kornwalijskiego odkryła w latach 50. po raz pierwszy Nina Ennismore w ota domowego. Przejściowo rasa straciła podstawę hodowlaną i trzeba było s adzić stosując kojarzenia niekrewniacze. Dopiero od 1970 r. istnieje hodowla a liczniejszym materiale hodowlanym i cechy rasy są wiernie przekazywane otomstwu, przy czym - w celu zwiększenia puli genów i polepszenia typu -prowadzono do hodowli także kota rosyjskiego niebieskiego. Gładkowłose otomstwo pokolenia F1 krzyżowano wstecznie z rodzicami reksowymi i uzysk sobniki kędzierzawe z cechami ciała europejskiego kota krótkowłosego. Koty t ą wprawdzie nieznacznie od niego smuklejsze, jednak mają klinowatą głowę, p os, bez zagłębienia u nasady oraz wydatny podbródek i płaskie czoło, co w su adaje im ogólny wygląd kota europejskiego. Uszy są duże, osadzone wysoko okach głowy, szeroko otwarte ku przodowi, co prawdopodobnie jest pozostał ojarzeniu niekrewniaczym z reksem dewońskim. Uwagę zwracają kędzierzawe rwi. czy średniej wielkości, w kształcie migdałów, dość szeroko rozstawione, błysz iedziano lub bursztynowo i koniecznie muszą być jednolicie zabarwione. gon jest długi i cienki, ostro zakończony. Futro jest pluszowate, bardzo krótki ęste, przy czym na całym ciele muszą tworzyć się loki i fale. Gładkie partie fut bniżają wartość kota. Typowe futro reksa kornwalijskiego nie ma szorstkich w ścistych. Zdarzające się dawniej wady genetyczne, takie jak skłonność do nap pileptycznych, a także często występujące miejsca z gładkimi włosami, zostały strej selekcji usunięte. Reksy kornwalijskie dzięki swojej potrzebie pieszczot i rzywiązania do człowieka pozyskały sobie mały, ale wierny krąg ich miłośnikó odowców.